Abelia grandiflora is ontstaan in Italië door het kruisen van A. chinensis en A. uniflora meer dan 100 jaar terug. Desondanks is ze nog steeds geen algemene verschijning in onze tuinen hoewel ze beter verdient.

Het is een bladhoudende struik die 1 tot 1,5 m hoog wordt en even breed, maar gemakkelijk kleiner kan worden gehouden door een aangepaste snoei. De blaadjes zijn glimmend donkergroen en blijven het hele jaar door aan de plant.

De uitbundige bloei geeft de plant zijn belangrijkste sierwaarde. Al vanaf eind mei komen de eerste bloempjes te voorschijn. Vanaf dan tot laat in de herfst is Abelia grandiflora getooid met talloze lichtroze bloemen, in pluimen bijeen aan het eind van de takken.

Snoeien gebeurt het beste wanneer de kans op strenge vorst geweken is, dus zo ongeveer half april. Ook wanneer de plant zeer drastisch wordt ingekort zal zij steeds weer herstellen en dezelfde zomer nog rijkelijk bloeien. In de loop van het groeiseizoen kan men het best de jonge lange scheuten regelmatig toppen om een bossige plant over te houden.

Tijdens strenge winters kan de plant wat schade oplopen, vooral door een drogende winterzon. Kies dus een plaatsje waar de wind geen vrij spel heeft. De plant gedijt goed op alle grondsoorten. Teveel nattigheid moet wel vermeden worden.